حکایت اکثریت ما حکایت همان بچه ای است که به مکتبخانه می رفت. استادش به او می گفت: بگو الف؛ اما کودک هیچ نمی گفت. استاد چند بار تکرار کرد؛ ولی کودک یک بار هم دهان باز نکرد تا بگوید الف. استاد از اوپرسید: چرا نمی گویی الف؟ کودک گفت: اگر الف را بگویم باید بقیه را هم بگویم پس از اول، الف را نمی گویم تا مجبور نباشم، بقیه اش را هم بگویم.
انسان ها بالذات راحت طلب و لذت جو هستند، اما اگر بخواهند دائما به این راحت طلبی جامه عمل بپوشانند، این کار برای آنها نتیجه ای جز شکست و عدم پیشرفت نخواهد داشت.
در زندگی امروزی نیز که امکانات به سهولت در اختیار انسان قرار گرفته و رفاه بیشتری نسبت به زمان قدیم ایجاد شده، فرهنگ راحت طلبی هم شیوع بیشتری پیدا کرده است. در حال حاضر هم که با شرایط قرنطیه عمومی روبرو هستیم تنبلی و راحت طلبی ما ممکن است به یک عادت مبدل شود. امام صادق (ع)درباره تنبلی می فرمایند: دشمن کار، تنبلى و کسالت است.» (ترجمه فروع کافی ؛ ج ۵ , ص ۲۰۲)
راحت طلبی نشان دهنده کاهلی، تن آسایی، طفره رفتن و از کار در رفتن است. این در حالی است که فلسفه زندگی انسان چیزی جز رشد و تعالی روحی و کمال معنوی نیست؛ طبق گفته امام باقر (ع): تنبلى به دین و دنیا زیان می رساند.» (تحف العقول/ ترجمه کمره ای؛ ج ۱، ص ۳۱۰)
بنابراین اگر انسان بخواهد پیشرفت کند چه از لحاظ روحی و معنوی وچه از لحاظ علمی، اقتصادی و… باید بداند که با راحت طلبی و تنبلی هرگز موفق نخواهد شد. با توجه به اینکه گرایش به راحت طلبی از دوران کودکی شکل می گیرد، بنابراین مبارزه با آن نیز از همین دوران باید آموخته شود. لذا کودکان باید با مفهوم سختی و دست نیافتنی بودن خواسته ها جز با کار و تلاش، آشنا شوند تا در سنین بالاتر بتوانند برای ایجاد تغییر در زندگیشان تلاش کنند.
در این ایام که اوقات فراغت همه افراد خانواده بیشتر شده و زمینه تنبلی افزایش یافته است، با انجام چند کار ساده می توان عادت به راحت طلبی را از اعضای خانواده دور ساخت.
اولین اقدام کم کردن ساعات خواب از طریق سحرخیزی است. امام صادق(ع) درباره سحرخیزی فرمودند: خواب صبح شوم است، روزى را دور مى کند و رنگ انسان را زرد و زشت و متغیّر مى کند و آن خواب اشخاص شوم است، خداوند بزرگ روزى ها را بین طلوع صبح تا طلوع خورشید تقسیم مى کند، پس از خواب این زمان دورى کنید.» (مکارم الاخلاق: ۳۰۵٫)
در ایام قرنطینه و تعطیلات نوروزی خانواده ها می توانند با مدیریت خوابشان، ضمن استراحت و خواب کافی، صبح ها زودتر از خواب بیدار شوند، با این کار ضمن بهره مندی از نشاط اول صبح می توانند در کنار هم به ورزش پرداخته و در ادامه نیز صبحانه ای دورهمی نوش جان کنند، تا علاوه بر نشاط جسمی از نشاط روحی به واسطه مصاحبت با اعضاء خانواده بهره مند شوند.
دومین کاری که برای مقابله با راحت طلبی مفید است، داشتن هدف و برنامه روزانه برای رسیدن به آن هدف است. اعضاء خانواده می توانند با همفکری هم، اهداف کوتاه مدت تک نفره و یا مشترک را به همراه برنامه ریزی برای رسیدن به آن طراحی کنند و با تبعیت از برنامه روزانه خود، گام به گام به هدفشان نزدیک شوند. مثلا مادران می توانند به همراه دخترانشان، یادگیری یک کار هنری همانند عروسک سازی را در این ایام شروع کنند. پدران نیز می توانند امور فنی را به پسرانشان تعلیم دهند، یا می توانند هر روز در ساعتی معینی به مطالعه کتب مورد علاقه شان به صورت دسته جمعی بپردازند و بدین طریق مانع رسوخ حس تنبلی و راحت طلبی در روح و جسم اعضاء خانواده شوند.
لینک مطلب در ندای اصفهان
درباره این سایت